Çocuk Bakımı
evim evim güzel evim
Şimdi evde olmak vardı....
Akşam eve adımımı atar atmaz,
yorgunluğum
dertlerim, sıkıntılarım hepsi bitiyor..
Nasıl özlüyorum evimi,
İşde şimdi evde olsaydım düşünceleri,
kuzularım da yanımda olsaydı..
diye diye akşamı ediyorum..
Şimdi nereden çıktı diyeceksiniz..
Bu özlem ;
Bugün Ege ve Eylül yeni bir bakıcı teyzeye başladılar..
Bakıcı teyzemiz kendi evinde bakıyor..
Bu sabah ilk defa onları başka bir eve bırakıp işe gittim..
Eylül artık büyüdü ,
az çok anlıyor artık..
Ama Ege !
daha 1,5 yaşında
gidip gidip ablasına sarılırmış..
Kim bilir o küçücük kalbinde ne fırtınalar koptu bugün,.
Zor çok zor..
Yabancı bir evde kalmakta zor,
En zoruda o yabancı evde bırakıp gitmek..
iki gözü iki çeşme anne var bugün burada,
Gülizin Dünyası ağlamaklı anlayacağınız:(
ama neyseki bakıcı teyzemiz çok iyi biri..
Neyse çok uzatmayayım..
Herşey daha güzel olacak..
Mutlu bir gün diliyorum..!!!
Güliz GÜL..
canım benim:))
YanıtlaSilşimdi o aslan parçası ege keşfedince teyzenin evini ne oyunlar oynayacak,hele eylül gezme sefaları gibi hissedecek,
sonra her birimiz uzaklardan evimize gelince hissettiği gibi 'ohhh evim evim güzel evim diyecek':)))
üstelik de evin çok güzel güliz,aynı senin gibi
Canım ne güzel yazmışsın..Pozitif bakmak , pozitif insan olmak bu olsa gerek..Çok tşk ederim güzel yorumun için..İyiki varsın..
SilBiz de aynı şeyleri yaşamışdık da bilirim zorluğunu. Ama çocuklar çabuk alışıyor. Hatta bizim oğlan bakıcısına o kadar alışmıştı ki 1o gün bir tatile gittik ağzına bir lokma bir şey atmadı. Dönüşte doktoruna götürdük, "bakıcısının hasretinden yememiştir" demişti. :)) Kolay gelsin size.
YanıtlaSilİlhan bey beni gülümsettiniz. çok tşk ederim , güzel yorumunuz için..Yarınlar güzel olacak..Mutlu kalın..
SilGülizim bugün üzüldüm okurken:( İşte ben de tam bu nedenle kuzuyu bırakıp , hiçbir şey yapamıyorum. Bazen gidip bir tatil kasabasına yerleşeyim, ekip biçeyim, dört ayaklı dostlarımıza bakayım istiyorum ama bu kuzuları bırakıp gidemiyorum. Hepimiz çalışma hayatında bunları yaşadık güzel arkadaşım. İşten çıkıp, özel öğrenciye matematik dersine gidiyordum. Akşam 22' de eve dönebildiğim günler oluyordu. Zordu ama başardık güzel anne. Onlar çok güçlü olacaklar dediydi dersin;) bu arada güllü perdelerimiz bir örnek;) sevgiler Muğla'nın güzel annesine. Güliz şimdi çocukları bırakırken üzülüyorsun, sonra da torunları bırakamayacaksın;)))
YanıtlaSilNilgünüm biliyorum bütün çalışan annelerin çocukları aynı ama anne yüreği işte..Birde ben anneyle büyüdüm,sadece 1 geceliğine ananem alıkoydu da gece dedem 12 de götürmek zorunda kalmıştı..:)) Hep o günüm aklıma geliyor..Çok kötü oluyorum..İnşallah bende başarabilirim..senin gibi güzel evlatlar yetiştirmeyi..çok istiyorum biliyorsun torunlarımı bakmaya, sağlığım eğer yerinde olursa, Kesinlikle bırakmam kimselere..Çok tşk ederim güzel yorumuna..Güllü perdeli evden kucak dolusu sevgiler :)
SilOffff bizdede var ayni dert bloga yazdim uyku tutmadi oturuyorum alisirlar ama bize ne olur bilemem kolay gelsin canım
YanıtlaSilNaciye çalışan annelerin sorunu canım, bir yarın hep yarım :(
YanıtlaSilmerhaba güliz hanım... yukarda fotoğraflarınıza bakarken hasır bir dolap dikkatimi çekti. nerden aldıgınızı sorsam ayıp olur mu...tam o tarz birsey arıyorum da.. bu arada evinizin dekorasyonu mükemmel.. Allah agzınızın tadını bozmasın.
YanıtlaSilÖncelikle çok tşk. ederim güzel yorumunuz için..Sepeti thecompany sitesinden almıştım..Sevgiler..
SilNe diyelim çalışan annelerin kaderi de bu, ben bu yönden biraz şanslıyım, ana okuluna başlayana kadar ben baktım, ondan sonra da annemin kucağına bıraktım. Sevgiler
YanıtlaSilDilek çok şanslısın canım..O kadar zor ki anlatamam sana , İnşallah sağlığım sıhhatim yerinde olur da torunlarımı ben büyütürüm..Kucak dolusu sevgiler canım..
SilThe corners of your home look so pretty and cozy, so lovely.
YanıtlaSilI love you :)
Sil